Inge (37): ‘Onzekerheid, daar had ik eerder nooit echt last van gehad. In mijn jongere jaren had ik vrijwel altijd een slank figuur en kon ik eten wat ik wilde. Maar sinds mijn studententijd is dat ontzettend veranderd. In een tijd van feestjes, borrels en weinig sporten, begon ik uit te dijen. En daarmee gingen ook onzekere en negatieve gedachtes over mezelf gepaard.’

Sport op laag pitje

‘Als kind en tiener was ik een ontzettend fanatieke sporter. Mijn vader was dan ook sportinstructeur en mijn broers voetbalden op hoog niveau. Mijn favoriete sport was wielrennen en hardlopen. Maar mijn passie voor sporten raakte op een laag pitje zodra ik studeerde. En toen ik aankwam, durfde ik me niet meer op de sportschool te vertonen. Zo was het een beetje een vicieuze cirkel.’

Iets veranderen

‘Op een gegeven moment begon ik spiegels een beetje te vermijden. Mijn vriend begon er liever nooit over, want gesprekken over mijn lichaam liepen, door mijn gevoeligheid, altijd uit de hand. Door die vermijding bleef ik oncontroleerbaar eten en aankomen. Toen ik een keer een mooie bonus van mijn werk kreeg waarvan ik met mijn vriend op vakantie kon, veranderde iets. Ik was namelijk bereid mijn droomvakantie te laten schieten om maar niet in bikini te hoeven. Op dat moment realiseerde ik me hoe zat ik het was mijn leven maar uit te stellen omdat mijn lichaam me niet aanstond. Er moest iets veranderen.’

De confrontatie aangaan

‘Het begon met het aangaan van de confrontatie. Ik trok mijn oude bikini aan en ging voor de spiegel staan. Op dat moment sprak ik met mezelf af dat ik eindelijk weer goed voor mezelf zou gaan zorgen. Zodat iedere volgende keer dat ik weer in bikini stond, ik een beetje blijer zou kunnen zijn. Ik begon het hardlopen weer op te bouwen en begon een stuk gezonder te eten. Na een aantal jaar was ik vrij stabiel op een gezond gewicht. Maar die eeuwige vetjes rondom de bh en schurende dijen, daar kwam ik absoluut niet meer van af.’

Lekker in mijn vel

‘Ik heb aardig wat geleerd in de tussentijd, dus besloot ik er niet mee te blijven rondlopen. Ik zou het niet weer uit de klauwen laten lopen. Daarom besloot ik me te verdiepen in cryotherapie. Ik had er al eens over gelezen, en onder het mom van ‘baat het niet, dan schaadt het niet’ heb ik een afspraak gemaakt. Al na de eerste afspraak kon ik duidelijk verschil zien. Dat maakte me enorm blij: deze zomer zou ik écht helemaal lekker in mijn vel zitten. Maar aangezien de klinieken sloten ten tijde van de coronacrisis, baalde ik enorm.’

Een nieuw mens

‘Gelukkig kreeg ik van mijn specialist een crème mee die het proces van vetafbraak stimuleert, zodat ik ook in deze periode iets kon blijven doen. Daar ben ik enorm blij mee, want hoewel ik de behandelingen heb kunnen hervatten, bleek dat goed te werken. Bovendien voelde het erg aangenaam op de huid. Inmiddels ben ik klaar met de sessies. Niet alleen voel ik me zelfverzekerd in bikini, ook in andere kleding is mijn contour mooier en gestroomlijnder. Ik voel me als een nieuw mens!’